Deverry saga 06 - Onheilsbode by Katharine Kerr

Author:Katharine Kerr [Kerr, Katharine]
Language: nld
Format: epub
Tags: fantasy
Publisher: @
Published: 2010-12-22T23:00:00+00:00

Toekomst

Hoe dan, zeg je, zal ik weten wanneer de tekenen bewaarheid worden? Wanneer alle verstrengelde draden van de Tijd hun laatste knoop weven, zul je het weten. Als je het niet weet, dan heb je zo weinig aanleg voor toverkunst dat je die studie nooit had moeten opvatten.

De Pseudo-Jamblichusgescbriften

1

Goudenvrouw

Arcodd Zomer 1116

Die brigga draait mij geen rad voor ogen. Ik herken een knap meidje altijd.'

Het meisje keek op van haar kom stoofvlees en zag de man met gespreide ellebogen en een dronken lach op zijn vuile gezicht, pal tegenover haar op de tafel leunen. Om hen heen viel er plots een stilte in de taveerne toen de klanten, allemaal mannen, en één oude vrouw die in een hoek een kroes bier dronk, zich omdraaiden om te kijken. De meesten grinnikten. 'Hoe heet je, meid?' Zijn adem stonk naar rotte tanden. De gelagkamer leek in het schemerige licht ineen te krimpen tot een rand ginnegappende gezichten en het bonzen van haar hart. 'Ik vroeg hoe je heet, slet.'

Hij boog zich dichter naar haar toe, zijn rode haar en baard vettig, met etensresten erin, de stinkende mond vertrokken tot een grijns toen hij zijn stompe, vuile vingers naar haar uitstak. Ze wilde gillen, maar haar keel was droog en leek wel dichtgeknepen.

'Eh, ah, tja, ik zou haar maar niet aanraken, nee, beter van niet.' De man schoot omhoog en draaide zich met een ruk om naar de spreker, die zo stil was binnengekomen dat niemand het had gemerkt. Hij was oud, had een kromme rug en wittig haar met hier en daar nog een vleugje rood erin, en de grootste wallen die ze ooit onder iemands ogen had gezien. Maar de man die haar lastig had gevallen deinsde terug alsof de ander een jonge krijger was.

'Ach, nou ja, heilige man, het was maar een geintje.' 'Voor haar niet... zij vond het geen geintje. Ze is doodsbleek, zoals je ziet. Eh, ah, tja, ik zou maar weggaan als ik jou was.' Bij die woorden viel haar oog op twee enorme honden, halve wolven zo te zien, die naast de priester stonden en hun lippen optrokken boven grote en prachtige slagtanden. Toen ze gromden slaakte de man een angstkreet en rende begeleid door gejoel en hoongelach de taveerne uit. De priester draaide zich naar de andere klanten om en bezag hen met een eindeloze droefheid in zijn blauwe ogen.

'Eh, tja, jullie zijn niets beter. Als ik niet binnen was gekomen...' Het gelach verstomde en de mannen begonnen naar de grond te kijken, naar de tafels, naar de muur, naar alles, behalve naar zijn droevig en geduldig gezicht. De priester ging met een zucht zitten, zijn grijze tunica onder zich glad trekkend, en de honden installeerden zich aan zijn voeten.

'Als je die stoofpot op hebt, meisje, moest je maar met mij meegaan. Je hebt de slechtste taveerne in heel Arcodd uitgezocht voor je avondmaal.'

'Dat geloof ik ook, heilige man.' Het verwonderde haar dat ze iets kon uitbrengen. 'Ik ben u nederig en oprecht dankbaar. Mag ik u een kroes bier aanbieden?'

'Nee, dank je, het is me nog te vroeg.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.